Кыш җитүен, бигрәк тә , җир өслегенә ап-ак кар явуын сабыйлар түземсезлек белән көтеп ала.Беренчедән, алар фикеренчә, ап- ак кар өстендә күпме генә аунасаң да- пычранмыйсың! Икенчедән, әллә ниләр әвәләргә хирыс нәни куллары белән нинди генә  корылмалар- сыннар әвәләмиләр алар! Өченчедән, чанада- чаңгыда шуасың! Ә үзеңнең ярдәмең белән өелгән таучыкта шуу үтә дә рәхәт!?

     Сезнең берьюлы йөзләгән баланың беренче кар яугандагы күңелле кичерешләрен күргәнегез бармы?! Бар..., димәк, СЕЗ- ТӘРБИЯЧЕ! Димәк  бу кичерешләр сезнең белән ел да кабатлана. Кая ел да гына булсын инде, атнаның һәр эш көнендә дисәм дә , һич ялгышмыйм бит, әйеме, хөрмәтле коллегаларым!

Аллага шөкер, тагын кышларга кердек. Хәерле итеп, авырмыйча, авырлыклар  күрмичә, эшебезнең уңай якларын гына күреп һәм тоеп эшлик әле бу ел да!